Na kolejną, po spektakularnym debiucie w 1973 roku, powieść Snerga trzeba było czekać pięć lat. W momencie wydania Według łotra nazwisko jego autora było już dobrze znane, a poprzeczka za sprawą Robota ustawiona została bardzo wysoko. Nie pozostało to bez wpływu na odbiór kolejnych powieści.
Według łotra opowiada historię (dziś można powiedzieć, o typowej dla Snerga podbudowie) człowieka zagubionego w niezrozumiałym, bo odmienionym w przeciągu jednej nocy świecie. O poranku Carlos Ontena odkrywa, że znajdujące się w jego domu przedmioty zastąpione zostały prymitywną, wykonaną z zastępczych materiałów imitacją. Dzielnica, którą zamieszkiwał przemieniła się w uproszczoną filmową dekorację. Możliwość racjonalnego wytłumaczenia zjawiska znika natychmiast, kiedy Carlos odkrywa rzecz przerażająco niezrozumiałą: ludzie, jeszcze niedawno równie jak on przeciętni, stali się – w przeważającej większości – plastikowymi manekinami. Podczas poszukiwań pozostałości „prawdziwego” świata, Ontena wchodzi w brutalny konflikt z syntetycznym otoczeniem, stopniowo uświadamiając sobie bezwzględną nieuchronność scenariusza, który rozgrywa się na planie jego własnego życia.
Książka kontynuuje zapoczątkowany pierwszą powieścią Snerga, charakterystyczny dla niego styl narracji: lakoniczny, poniekąd wręcz analityczny, przy tym sugestywny, jakby autor składał suchą relację z miejsca, gdzie jeszcze niedawno fizycznie przebywał. Snerg chce wszak ambitnemu czytelnikowi ukazać własną wizję rzeczywistego świata: hierarchicznej układanki, którą wypełniają istoty na różnych szczeblach rozwoju. Te ze szczebla niższego nigdy nie będą w stanie zrozumieć charakteru bariery jaka rozdziela je od istot wyższych, nie mówiąc już o możliwości nawiązania z nimi równorzędnych relacji. Wgląd w świat dla nas nieosiągalny Snerg realizuje więc poprzez proste analogie. W powieści doszukać się także można swoistej satyry wymierzonej w prawa społecznych zależności, które zdradzają tendencję do faworyzwania w swej strukturze ludzi o prymitywnej osobowości i takim też umyśle.
Druga powieść Adama Wiśniewskiego-Snerga, zdobyła spory rozgłos i doczekała się kilku wydań, w tym paru zagranicznych. Miała też być – jak głosi plotka – podstawą dla scenariusza legendarnego dziś filmu Piotra Szulkina Ga, ga chwała bohaterom. Projekt w tej formie nie został jednak zrealizowany, co nie zmienia faktu, że Według łotra jest najbardziej znaną i najchętniej czytaną po Robocie książką autora. Powieść doceniono również na prestiżowej europejskej konwencji literatury SF „Eurocon”.
| Według łotra (1978) | Wydawnictwo Literackie Kraków, 1978, nakład 20 000 + 283 egz. |